«άσφαιρα» δολοφονικά πυρά!!!
(γραπτή μαρτυρία της Πέπης Ρηγοπούλου)
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
(…) Υπήρχε μια ένταση. Μια ζωή. Μέσα και έξω από τον χώρο του Πολυτεχνείου όπου βρισκόμουνα ακόμη.
Καθώς σουρούπωνε, είχαν αρχίσει την δουλειά τους και οι σκοπευτές: “ελεύθεροι” είτε συντεταγμένοι, ιδιαίτερα από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως, στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου. Όχι μόνο δακρυγόνα αλλά και σφαίρες. Αληθινές όπως καταλάβαμε σύντομα. Γιατί πριν μια ώρα, μέχρι δηλαδή να δούμε το αίμα να ποτίζει αυτών που είχαν γίνει οι πρώτοι στόχοι, ακουγότανε πως τα πυρά τους είναι άσφαιρα και ότι πυροβολούσαν στον αέρα προς εκφοβισμό.
Σύντομα μια νέα λέξη κυκλοφόρησε: “Ντουμ ντουμ”. “Οι σφαίρες που ρίχνουν είναι ντουμ ντουμ. Τα εργαλεία του θανάτου έχουν συχνά παιγνιώδη ονόματα. Οι σφαίρες αυτές χαραγμένες στη μύτη τους έτσι που να ανοίγουν σαν μικρές χειροβομβίδες μέσα στο σώμα και να διαλύουν αρτηρίες, σάρκες και οστά, ήταν απαγορευμένες απ’ τις διεθνείς συμβάσεις ακόμα και στον πόλεμο.
Συνέχισαν να πέφτουν και τις επόμενες μέρες και είχα την ευκαιρία στο νοσοκομείο να δω με τα μάτια μου το έργο τους, πάνω στο σώμα της Αγγελικής, της αγαπημένης φίλης.
Ποιοι ήταν οι εγκληματίες που είχαν χρησιμοποιήσει τις σφαίρες αυτές και ποιο οι ηθικοί αυτουργοί που τους είχαν διατάξει να το κάνουν; Ο Σπύρος Μαρκεζίνης στο υπόμνημα του στην Δίκη του Πολυτεχνείου μιλά και για την δική του απορία: όταν πήγε το άλλο πρωί να συναντήσει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και ρώτησε για τους πυροβολισμούς αυτούς που συνέχιζαν να πέφτουν, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας ανθρώπους, τον διαβεβαίωσε και εκείνον πως τα πυρά ήταν άσφαιρα. Όσο για τον δικτάτορα στην ίδια δίκη αρνήθηκε την ύπαρξη τους δηλώνοντας ότι η χρήση τους ήταν αδιανόητη για Έλληνες αξιωματικούς.
Πέπη Ρηγοπούλου ~ Θάλαμος Ανανήψεως
Μικρά Ασία, Πολυτεχνείο, Κύπρος, Μνημόνια
[14-17 Νοεμβρίου 1973, σε τρεις ημέρες, σελ. 134]
(Από ανάρτηση του Βασίλη Βέτσου στις 14/11/2019)
