Νίκος Σ. Μαρμαρινός

Ο Νικόλαος Μαρμαρινός του Σαράντου και της Αικατερίνης, το γένος Νικολάου Πέτρου, γεννήθηκε στο Μανταμάδο το 1910 και ήταν το πρώτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας του. Από μικρός θα βοηθάει τον πατέρα του, που εργάζεται στις οικοδομές, και μετά τη στρατιωτική του θητεία, ως εργάτης-οικοδόμος, συνδέεται με άλλους Μανταμαδιώτες νέους και εντάσσονται στην ΟΚΝΕ. Τον Αύγουστο του 1936 μαζί με άλλους συγχωριανούς του θα συλληφθεί και θα εκτοπιστεί από τη δικτατορία του Μεταξά στην Ανάφη. Έκτοτε, ως πολιτικός κρατούμενος, μετά τον ένα χρόνο στην Ανάφη, θα κρατηθεί για έξι χρόνια στις φυλακές Ακροναυπλίας, όπου εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης θα καταλήξει φυματικός. Γι’ αυτό το λόγο το Μάη του 1943 θα μεταχθεί μαζί με άλλους συντρόφους του στο Σανατόριο της Πέτρας Ολύμπου. Τρεις μήνες μετά, το καλοκαίρι του 1943, θα συμμετάσχει στην ομάδα στελεχών του ΚΚΕ που θ’ αποδράσουν και θα βρεθεί στη Φλώρινα, όπου πρωτοστατεί στον αντιστασιακό αγώνα, έχοντας αναλάβει την καθοδήγηση της τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ. Πιάστηκε από ομάδα βουλγάρικου στρατού στον κάμπο Σιταριάς. Οδηγήθηκε στο Αμμοχώρι Φλώρινας όπου ήταν η έδρα βουλγάρικου συντάγματος. Εκεί τον βασάνισαν φρικτά, με αποτέλεσμα να πεθάνει στις 23 Γενάρη 1944.

(Από το βιβλίο του Γιώργου Γαλέτσα «Λέσβιοι στην Εθνική Αντίσταση. Πορεία προς το θάνατο» σελ. 260-261)